Nieswoiste zapalenia jelit u psów

Leczenie

Leczenie nieswoistych zapaleń jelit u psów jest trudne, głównie z tego powodu, iż nie do końca poznana jest istota choroby oraz jej podłoże. W wielu przypadkach schematy leczenia zostały zaadoptowane do potrzeb medycyny weterynaryjnej z medycyny ludzkiej.

W zasadzie pierwszym krokiem podejmowanym w terapii IBD u psów powinny być: modyfikacja żywienia pacjenta oraz podanie probiotyków, leków przeciwbakteryjnych i ewentualnie kortykosterydów (np. prednizolonu) (32). Stosunkowo dobra skuteczność w leczeniu nieswoistych zapaleń jelit cechuje metronidazol. Obok efektu bakteriobójczego wykazuje on także działanie immunomodulujące (6, 32). Z innych leków o działaniu immunomodulującym lub przeciwzapalnym, które mogą być stosowane same lub łącznie ze sterydami, należy wymienić: cyklosporynę, azatioprynę, chlorambucil i cyklofosfamid (6, 32).

Terapia uzależniona jest od stopnia zaawansowania procesu chorobowego oraz nasilenia objawów klinicznych. W wielu przypadkach, by uzyskać poprawę stanu pacjenta, wystarczające może okazać się proste postępowanie, np. zmiana diety (32).

Według Malewskiej i wsp. (21) u pacjentów z łagodnymi objawami choroby wystarczającym postępowaniem jest zmiana diety oraz podawanie probiotyków, zaś u tych z bardziej nasilonymi objawami wskazane jest podawanie pochodnych kwasu 5-aminosalicylowego (mesalazyna, olsalazyna). Z kolei psy z ciężką postacią IBD wymagają podawania leków immunosupresyjnych i antybiotyków oraz wdrożenia diety eliminacyjnej.

Nie należy zapominać o leczeniu objawowym i wspomagającym. Konieczne może być podawanie leków przeciwwymiotnych, modulatorów motoryki żołądka i jelit, czy preparatów wykazujących działanie ochronne na błonę śluzową żołądka. Istotne jest także wyrównanie wszelkich zaburzeń wodno-elektrolitowych oraz niedoboru kobalaminy (6, 32).

Podsumowanie

W 1913 roku Dalziel napisał, iż etiologia nieswoistych zapaleń jelit pozostaje niejasna. Pomimo upływu lat stwierdzenie to jest wciąż aktualne. W dalszym ciągu postawienie rozpoznania IBD polega na wykluczeniu innych przyczyn zaburzeń ze strony żołądka i jelit. Mimo iż może być to bardzo rozczarowujące, nie należy zapominać, iż współczesna medycyna umożliwia wykonanie całego panelu badań diagnostycznych, niekiedy bardzo zaawansowanych, dzięki którym czas postawienia rozpoznania skraca się do minimum.