Ginekologia i położnictwo psów. Diagnostyka i terapia Suka w trakcie porodu

Publikacja stanowi fragment książki Ginekologia i położnictwo psów (wyd. Galaktyka)

Celem badania położniczego jest uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania:

• Czy suka jest w trakcie porodu?
• Czy poród jest prawidłowy, czy ciężki?
• Czy zagrożone jest życie suki i płodów?

Na koniec lekarz musi zdecydować, w jaki sposób rozwiązać ciążę. Oprócz medycznych aspektów pomocy porodowej zawsze należy brać pod uwagę spór z właścicielem, gdy dojdzie do śmierci suki lub płodów.

Czy suka jest w trakcie porodu?

Ze względu na zmienność długości ciąży na podstawie czasu jej trwania nie należy wnioskować o tym, że suka jest w trakcie porodu. Dopiero po upływie 68 dni od ostatniego krycia można zakładać przedłużenie ciąży. Jeśli z wywiadu, badania klinicznego i badań laboratoryjnych wynika, że suka nie jest w trakcie porodu, należy ją odesłać do domu. Właścicielowi natomiast trzeba udzielić odpowiednich wyjaśnień. Nawet gdy suka jeszcze nie rodzi, lekarz powinien skontrolować żywotność płodów za pomocą badania ultrasonograficznego. W ramach troski o pacjenta zaleca się kontakt z właścicielem po upływie doby, co umożliwi uzyskanie informacji o stanie suki.

Suka nie jest jeszcze w trakcie porodu, gdy:

• nie ma żadnych objawów porodu (badanie kliniczne);
• nie nastąpił jeszcze przedporodowy przejściowy spadek temperatury wewnętrznej ciała (wywiad, badanie kliniczne);
• koncentracja progesteronu przekracza wartość podstawową (oznaczenie koncentracji progesteronu za pomocą szybkiego testu półilościowego).

Czy poród jest prawidłowy, czy ciężki?

Granice pomiędzy porodem ciężkim a prawidłowym nie zawsze są łatwe do ustalenia. W praktyce często zdarzają się przypadki, w których nie można jednoznacznie sklasyfikować przebiegu porodu. Z tego względu podane poniżej kryteria są jedynie orientacyjne.

Objawami ciężkiego porodu są:

• zaburzenia stanu ogólnego suki (np. ciągłe stękanie, powtarzające się wymioty, drżenie, skurcze, niezdolność do stania);
• nieprawidłowy wypływ z pochwy (np. ropa, krew, nieprzyjemny zapach, zielonkawy wypływ przed urodzeniem pierwszego szczenięcia);
• brak urodzin pierwszego szczenięcia w ciągu 24 godzin od spadku temperatury ciała;
• częstość uderzeń serca płodów, ustalona za pomocą badania ultrasonograficznego, wynosząca poniżej 130 uderzeń na minutę;
• obecność w pochwie płodu, który w ciągu 5 minut nie zostaje wyparty;
• długość całego porodu przekraczająca 24 godziny;
• występowanie powracających skurczów tłoczni brzusznej i odstępów pomiędzy urodzeniem dwóch płodów dłuższych niż 24 godziny;
• utrzymujące się skurcze tłoczni brzusznej i nieurodzenie szczenięcia w ciągu 30 minut.