Choroby genetyczne psów związane z zaburzeniami krzepnięcia

Biologia molekularna to jedna z najszybciej i najprężniej rozwijających się dziedzin naukowych. W weterynarii spotykamy się z coraz większymi możliwościami jej zastosowania. Badania w kierunku chorób dziedzicznych, określenie prawdopodobieństwa ich wystąpienia u potomstwa, identyfikacja osobnicza, potwierdzenie pochodzenia, analiza rasy czy gatunku to tylko część możliwości, jakimi dysponują laboratoria genetyczne w Polsce i na świecie.

Dzięki selektywnej hodowli opartej na badaniach genetycznych możemy minimalizować ryzyko występowania chorób u poszczególnych ras, ale także uzyskać silne linie hodowlane z pożądanymi cechami. Warto jednak pamiętać, że obecnie to nie tylko domena hodowców, ale także ważne narzędzie diagnostyczne, które może pomóc w postawieniu trafnej diagnozy, gdy inne metody zawodzą.

W niniejszym artykule przedstawione zostały choroby genetyczne psów związane z zaburzeniami krzepnięcia, ich sposoby dziedziczenia oraz predyspozycje rasowe do ich występowania.

Tab. 1. Ryzyko dziedziczenia wady w zależności od genotypu rodzicielskiego – autosomalny recesywny i dominujący

Typy dziedziczenia

Aby w pełni opanować możliwości, jakie dają nam badania genetyczne, konieczna jest wiedza w zakresie dziedziczenia oraz ryzyka, jakie niesie za sobą nierozważne kojarzenie zwierząt:

autosomalny dominujący – choroba ujawnia się, jeśli w parze alleli uszkodzona jest tylko jedna kopia danego genu. Wystarczy, że jeden z rodziców przekaże potomkowi wadliwy gen,autosomalny recesywny – choroba rozwinie się jedynie wtedy, gdy allel recesywny będzie sparowany z drugim takim samym allelem. Jeśli rodzice są nosicielami mutacji, ryzyko zachorowania przez potomka wynosi 25%, dlatego nosiciel powinien być krzyżowany tylko z psami zdrowymi (N/N).

W powyższych typach dziedziczenia można spotkać się z pojęciem zmiennej penetracji. Oznacza to, że choroba nie zawsze ujawni się u osobników obciążonych wadliwym genem:

sprzężony z płcią – choroba rozwija...