Ciężka kardiomiopatia rozstrzeniowa. Przebieg z obustronną zastoinową niewydolnością serca, migotaniem przedsionków i małym rzutem serca – opis przypadku.

Streszczenie

Kardiomiopatia rozstrzeniowa należy do jednej z dwóch najczęściej spotykanych chorób serca u psów. Dotyczy głównie psów ras dużych i olbrzymich. Obraz choroby może ulegać drastycznym zmianom, w związku z tym należy regularnie kontrolować pacjenta, aby ocenić stopień niewydolności krążenia oraz efektywność leczenia.

Słowa kluczowe

kardiomiopatia rozstrzeniowa, zastoinowa niewydolność serca, niewydolność z niskim rzutem, migotanie przedsionków

Abstract

Dilated cardiomyopathy is one of the two most frequent heart diseases in dogs and occurs mainly in large and giant breed dogs. As the clinical presentation can drastically change during the course of the disease, it is important that the patient is under regular veterinary care, in order to monitor for signs of progression of heart failure and success of therapy.

Keywords

dilated cardiomyopathy, congestive heart failure, low-output heart failure, atrial fibrillation

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM – dilated cardiomyopathy) jest idiopatyczną chorobą serca, najczęściej występującą u psów ras dużych. U większości psów podejrzewa się podłoże genetyczne lub skłonności rodzinne (tabela 1). Choroba przebiega z powiększeniem jam serca oraz osłabieniem funkcji skurczowej mięśnia sercowego komór. W większości przypadków pierwsze oznaki choroby są subtelne i trudne do zauważenia. Zwykle pojawiają się nietolerancja wysiłkowa i utrata masy ciała. Najczęściej objawy te są pomijane przez właścicieli i choroba jest rozpoznawana dopiero wówczas, kiedy rozwinie się zastoinowa niewydolność serca i pojawią się takie objawy, jak: kaszel, duszność, kacheksja, przyśpieszony oddech, arytmia, a czasem wodobrzusze (1). Kardiomiopatia rozstrzeniowa jest chorobą, którą trudno zdiagnozować w początkowej fazie jej rozwoju, dlatego rasy predysponowane powinny być badane profilaktycznie. Choroba jest rozpoznawana przede wszystkim na podstawie charakterystycznych zmian w badaniu echokardiograficznym. U niektór...

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników, którzy są lekarzami weterynarii
lub posiadają wykupioną subskrypcję.

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas