Dysplazja zastawki trójdzielnej u kota – opis przypadku

Wyszukaj w serwisie

Dysplazja zastawki trójdzielnej u kota – opis przypadku

Dysplazja zastawki trójdzielnej (TVD, ang. tricuspid valve dysplasia) jest wrodzoną wadą rozwojową serca, która może dotyczyć płatków zastawki, strun ścięgnistych i/lub mięśni brodawkowatych (1). TVD obejmuje spektrum zmian anatomicznych, takich jak: miejscowe i uogólnione pogrubienie płatków zastawki, skrócenie płatków zastawki, skrócenie strun ścięgnistych, niecałkowite oddzielenie płatków zastawki od ściany komory czy przegrody, nieprawidłowe położenie i niedorozwinięte mięśnie brodawkowate, różne stopnie współistniejącego zwężenia zastawki (2, 3).

W przypadku uszkodzenia wyżej wymienionych struktur dochodzi do niedomykalności zastawki trójdzielnej, a następnie przeciążenia objętościowego prawej sylwetki serca oraz podwyższenia ciśnienia w prawym przedsionku. Patologia ta prowadzi również do rozwoju prawostronnej zastoinowej niewydolności mięśnia sercowego. W niektórych przypadkach mogą wystąpić nadkomorowe zaburzenia rytmu wynikające z nadmiernego rozciągnięcia prawego przedsionka (1). W ciężkich przypadkach może dojść do rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej i powstania skrzeplin w prawym przedsionku i zatoru w obszarze płuc (2, 4).

Uznaje się, że nie ma predyspozycji rasowych do TVD. Na rozwój choroby nie wpływa także płeć zwierząt. Natomiast w jednym badaniu retrospektywnym Chetboul i in. (5) stwierdzili, że wada rozwojowa zastawki trójdzielnej występowała częściej u kotów kartuskich (Chartreux) i europejskich ras krótkowłosych (5).

Rozpoznanie TVD opiera się głównie na badaniu klinicznym, natomiast ostateczną diagnozę stawia się, wykonując badanie echokardiograficzne. Pacjenci z TVD mogą wykazywać objawy poszerzonej żyły szyjnej, tętno szyjne dodatnie, wodobrzusze, powiększenie wątroby i duszność (1). Ocena echokardiograficzna wykazuje znaczne powiększenie prawego przedsionka i komory oraz pogrubione i hipokinetyczne płatki zastawki trójdzielnej, a także niedomykalność zastawki trójdzielnej sięgającą zazwyczaj do 3,2 m/s (6).

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników, którzy są lekarzami weterynarii
lub posiadają wykupioną subskrypcję.
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy