Płynoterapia w praktyce małych zwierząt

fot. Thinkstock

Płynoterapia to zagadnienie dotyczące sztuki wyboru i podaży płynów. Szczególnie ważne znaczenie ma ona u pacjentów w stanie nagłym (np. wstrząs), zwierząt odwodnionych i wymagających pozajelitowej podaży płynów.

Rozmieszczenie płynów w organizmie

Wszystkie żyjące organizmy składają się w głównej mierze z wody. U psów i kotów całkowita zawartość wody (ang. total body water – TBW) wynosi ok. 60% (4). TBW składa się z dwóch kompartmentów: płynu wewnątrzkomórkowego (ang. intracellular fluid – ICF) i płynu zewnątrzkomórkowego (ang. extracellular fluid – ECF). Każdy z przedziałów (kompartmentów) tworzy roztwory składające się z elektrolitów rozpuszczonych w wodzie. Wielkością wpływającą na objętość ICF lub ECF jest liczba substancji rozpuszczonych (jonów) w nich zawartych.

Tab. 1. Rozmieszczenie płynów w organizmie

ICF (66% TBW) stanowi ok. 40% masy ciała zwierzęcia. Odgraniczony jest od ECF błonami komórkowymi, które są dobrze przepuszczalne dla wody, a słabo dla większości innych cząsteczek. Dokomórkowy przepływ jonów możliwy jest dzięki transportowi aktywnemu, głównie za sprawą ATP-zależnej pompy sodowo-potasowej. ECF (33% TBW) to ok. 20% masy ciała zwierzęcia. ECF dzielimy na osocze (przedział wewnątrznaczyniowy, 25% ECF) i przedział śródmiąższowy (75% ECF). Rozdzielenie tych kompartmentów zapewnia ciśnienie onkotyczne (generowane przez białka krwi, głównie albuminy).

Tab. 2. Rozmieszczenie ważniejszych kationów i anionów w kompartmentach wodnych

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników, którzy są lekarzami weterynarii
lub posiadają wykupioną subskrypcję.

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas