Postępowanie w nagłych przypadkach – zatrucie – pierwsza pomoc
Zadania technika weterynarii dbającego o pacjenta z zatruciem
Technik weterynarii pełni kluczową funkcję w opiece nad pacjentami w szpitalu. Jego praca zwykle uzupełnia się z pracą lekarza weterynarii, zwłaszcza w przypadku pacjentów przebywających w szpitalu na leczeniu stacjonarnym. Rozpatrując sytuację zwierzęcia podejrzanego o spożycie substancji toksycznej, technik weterynarii powinien przede wszystkim wykonać czynności zlecone przez prowadzącego lekarza weterynarii, a ponadto stale monitorować stan pacjenta.
W związku z tym, mając pod ręką kartę szpitalną, należy konsekwentnie notować informacje dotyczące podawanych leków (substancja, godzina podania, droga podania) oraz ilości płynów infuzyjnych (nazwa, ilość, godzina podania), kolejno notujemy zlecone/wykonane badania diagnostyczne.
W karcie szpitalnej powinny się znaleźć cyklicznie spisywane notatki dotyczące stanu pacjenta:
- odczyt z monitora pacjenta (rytm serca, saturacja, liczba oddechów),
- temperatura ciała,
- CRT (czas wypełnienia kapilar) niepokojące objawy.
Pacjenci będący w śpiączce farmakologicznej, nieświadomi, wymagają szczególnej uwagi.
W takiej sytuacji należy pamiętać o cyklicznych zmianach pozycji zwierzęcia (zmiana ułożenia z jednego boku na drugi, drenaż ułożeniowy), zwierzęta w sedacji są podatne na wychładzanie, dlatego też kontrolujemy temperaturę wewnętrzną ciała i jeżeli sytuacja tego wymaga – ogrzewamy (małe psy, koty, fretki możemy umieścić w inkubatorze, większe układamy na macie grzewczej, termoforach, folii termicznej). Pamiętamy o utrzymaniu czystości – zmiana podkładów, kontrola ilości i koloru oddawanego moczu.
Zwykle pierwsze dwie – trzy doby pacjent spędza w szpitalu na leczeniu stacjonarnym bądź przyjmowany jest na dzień, a wieczorem zostaje wydany do domu, jeśli jego stan na to pozwala. Czas spędzony w szpitalu pozwala, aby technicy weterynarii mieli kontrolę nad pacjentem, w tym obserwowali zachowania i wszystkie niepokojące odchylenia od fizjologicznych zachowań.
Dla zespołu są to bardzo ważne informacje, tymczasem doświadczenie w pracy z opiekunami zwierząt pokazuje, że bardzo często ważne informacje (np. wygląd kału, wymiotów, temperatura) są przez nich pomijane, tak jak i jest pewna grupa opiekunów, która trudno dostosowuje się do zaleceń (np. głodówka, utrzymanie diety).
W tym momencie dosyć kluczową funkcję pełni technik weterynarii przyjmujący zwierzę na oddział (zebranie szczegółowego wywiadu dotyczącego zachowania zwierzęcia w domu), nierzadko rozmowa z właścicielem jest trudna i wymaga od nas przede wszystkim cierpliwego zadawania pytań w różny sposób, tak aby uzyskać ważne dla nas wiadomości).
Podobnie wygląda sytuacja z wydawaniem pacjenta do domu. Należy skrupulatnie i szczegółowo opowiedzieć o zaleceniach dotyczących podawania leków, jak i wprowadzenia specjalnej diety. Dobrym sposobem jest wręczenie opiekunowi szczegółowych zaleceń na kartce oraz omówienie każdego punktu.
W większości przypadków spożycie substancji toksycznej, która przez dłuższy czas działa w organizmie, niesie za sobą kaskadę problemów. Najczęściej pacjenci po zakończonym leczeniu, mimo stabilnej sytuacji, powinni przez dłuższy czas pozostać na odpowiedniej diecie i ewentualnych suplementach regenerujących wątrobę bądź wspomagających pracę nerek, zależnie od sytuacji danego zwierzęcia.
lek. wet. Ziemowit Kudła
tech. wet. Ewelina Stanclik
Gabinet Weterynaryjny Med-Wet w Bielsku-Białej
Zachęcamy do lektury innych artykułów omawiających zatrucia u zwierząt domowych.
Zatrucia u psów i kotów:
Galeria
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii
