Magnetoterapia psów i kotów

Działanie troficzne (odżywcze)

Pole magnetyczne przyspiesza gojenie się kości i tkanek miękkich poprzez polepszenie krążenia krwi w eksponowanym obszarze. Dochodzi także do podrażnienia błon cytoplazmatycznych, co powoduje aktywowanie łańcucha metabolicznego, którego kluczowym elementem jest zmiana stosunku cAMP/cGMP. Pole magnetyczne przyspiesza gojenie się złamanych (i odpowiednio nastawionych) kości. Jest to praktycznie jedyna metoda fizykoterapii, którą można stosować już od drugiego dnia po operacji ortopedycznej.

Prace dr. Bassetta (2) wykazały zastosowanie zmiennego pola magnetycznego w gojeniu się złamań, które nie poddały się zrostowi w tradycyjny sposób. 87% pacjentów z niegojącym się złamaniem trzonu kości piszczelowej uzyskało zrost kości. Podobny odsetek wyleczeń złamań kości piszczelowej u ludzi wykazali w swoich pracach dr Meskens i dr Marcer (3, 4).

Bardzo ciekawe są doniesienia na temat terapii choroby Alzheimera u ludzi przy pomocy pulsacyjnego pola magnetycznego. Dr Sandyk wykazał poprawę pamięci wzrokowej, orientacji przestrzennej, nastroju, pamięci krótkotrwałej i interakcji społecznych (6).

W swojej praktyce autor uzyskał niespodziewany efekt uboczny w postaci częściowego przywrócenia słuchu u 14-letniej suki owczarka niemieckiego, poddanej działaniu pulsacyjnego pola elektromagnetycznego z powodu postępującego otępienia.

Rozluźnienie mięśniowe i działanie spazmolityczne

Zwiększenie przepływu krwi w rejonie ekspozycji polepsza wypłukiwanie kwaśnych produktów przemiany materii, będących powodem bolesnego podrażnienia. W mięśniach eksponowanych na działanie pola magnetycznego występuje również zwiększona aktywność LDH (dehydrogenazy mleczanowej) i wzrost wypływu jonów Ca²⁺ z komórek mięśniowych.

Istnieje szereg doniesień naukowych dowodzących skuteczności terapii zmiennym polem magnetycznym chorób dróg oddechowych, wynikających m.in. właśnie ze względu na działanie spazmolityczne. Dr Iurlov (8) wykazał w badaniach naukowych, używając metody podwójnie ślepej próby, pozytywne efekty leczenia zarówno polem elektromagnetycznym niskiej częstotliwości, jak i terapii pulsacyjnym polem elektromagnetycznym w połączeniu ze standardową terapią lekami u pacjentów cierpiących z powodu przewlekłego zapalenia oskrzeli.

Dr Sadlonova (9) opisała poprawę szeregu wskaźników pojemności oddechowej u dzieci chorych na astmę oskrzelową, które poddano działaniu pulsacyjnego pola elektromagnetycznego, w porównaniu do grupy kontrolnej. Ten sam zespół opisał zastosowanie pulsacyjnego pola elektromagnetycznego u dorosłych pacjentów z COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) i astmą oskrzelową. Opisane efekty okazały się bardziej niż zadowalające u pacjentów z COPD leczonych terapią połączoną (tradycyjną + pulsacyjnym polem elektromagnetycznym) w porównaniu do pacjentów z grupy kontrolnej (pacjenci z COPD leczeni wyłącznie terapią tradycyjną). Nie zaobserwowano szczególnej różnicy w grupach pacjentów z astmą leczonych terapią tradycyjną i terapią połączoną.

Rozluźnienie mięśni naczyń krwionośnych (wazodylatacja)

Efekt ten jest wywołany właśnie wypływem jonów Ca²⁺, co powoduje spadek napięcia mięśniówki naczyń i zwieraczy przedwłośniczkowych. Prawdopodobnie terapia ma również bezpośredni wpływ na nerw błędny, a przyspieszenie metabolizmu komórek w eksponowanym rejonie jest powodem wytwarzania prostacyklin i EDRF. EDRF (ang. Endothelium-Derived Relaxing Factor), czynnik rozkurczowy pochodzenia śródbłonkowego, gazowa substancja (tlenek azotu) przekazująca informacje między komórkami i uczestnicząca w reakcjach komórki na różnego typu bodźce, w 1980 r. odkryta przez R.F. Furchgotta (Nagroda Nobla w 1998 r.), powoduje rozkurcz mięśni gładkich naczyń.