Różnicowanie zaburzeń zachowania u psów

Sformułowanie „zaburzenia zachowania” u psów bywa niejednokrotnie nadużywane. Opiekunowie psów często określają tym terminem swoje problemy z zachowaniem psa. Jednak w większości zgłaszanych przypadków mamy do czynienia z kłopotami wychowawczymi czy trudnościami adaptacyjnymi psów, a nie z zaburzeniami zachowania jako takimi.

Przykładami kłopotów wychowawczych mogą być między innymi: ciągnięcie na smyczy, gryzienie przedmiotów czy brak reakcji psa na zawołanie opiekuna, a także ucieczki na spacerach. Źródłem tych kłopotów nie są zaburzenia zachowania psa, ale niewłaściwe postępowanie i brak odpowiedniej wiedzy ich opiekunów. W tym przypadku rozwiązaniem problemu jest nauczenie opiekuna właściwego postępowania wobec psa oraz stworzenia psu odpowiednich warunków życia, co ma znaczący wpływ na jego zachowanie.

Kluczowe w takiej sytuacji może być skorzystanie z pomocy nie tylko trenera psów, ale także zoopsychologa. Kompleksowe potraktowanie sprawy, czyli spotkanie z zoopsychologiem/behawiorystą, który wyjaśni zasady postępowania i komunikacji z psem wraz z jednoczesnym kursem szkolenia psa pod okiem trenera, zwiększa szanse na wyeliminowanie kłopotów wychowawczych oraz, co jest najważniejsze, na zbudowanie harmonijnej, opartej o wzajemne zrozumienie i zaufanie relacji człowieka z psem.

Przeprowadzenie wyłącznie cyklu szkolenia psa, bez poprawy zachowania opiekuna, jest niepełne i nieskuteczne, bo problemy wychowawcze z psem najczęściej powracają.