Pielęgnacja kotów półdługowłosych i długowłosych oraz strzyżenie skołtunionej sierści
Czesanie
Pielęgnacja okrywy włosowej kotów półdługowłosych i długowłosych wymaga systematyczności. Regularne wyczesywanie powinno być przeprowadzane parę razy w tygodniu, a w okresie linienia nawet codziennie. Zabieg ten umożliwia usunięcie zalegających martwych włosów i zapobiega powstawaniu kołtunów, rozsupłując splątaną sierść, ale również oczyszcza szatę z zanieczyszczeń. Czesanie jest formą masażu skóry, dzięki któremu pobudzane jest krążenie. Do czesania okrywy włosowej półdługiej lub długiej należy używać szczotek właściwie dobranych do rodzaju szaty, tj. szczotki pudlówki z długimi pinami, a także metalowego grzebienia z tępymi zębami o różnym rozstawie. W okresie wymiany okrywy włosowej, gdy intensywność wypadania sierści jest większa, bardzo dobrze sprawdza się trymer hakowy, dzięki któremu usuwa się nadmiar zalegającego martwego włosa. Narzędziem tym pracuje się niezwykle szybko i sprawnie, przez co zbyt intensywne użycie w jednym miejscu może przerzedzić szatę zbyt mocno, powodując prześwity, aż do skóry.
Mitem jest, że kotom nie można czesać ogona. Sierść na ogonie rośnie w identyczny sposób jak na pozostałych partiach ciała, w taki sam sposób obumiera i wypada. Włos na ogonie kołtuni się niebywale szybko, a ciężar martwej, zbitej sierści sprawia kotu dyskomfort.
Pazury
Pazury dla kotów są niezwykle istotne, ponieważ odgrywają dużą rolę w poruszaniu się, łapaniu, pobieraniu pokarmu oraz przy pielęgnacji futra, dlatego zwierzęta te potrzebują ostrzyć swoje pazury, które nieustannie rosną. Brak systematycznego korygowania pazurów może przyczyniać się do wrastania końcówki pazura w tkankę miękką łapy, co może przyczyniać się do powstawania bólu, dyskomfortu czy nawet niechęci do swobodnego poruszania się. Szczególnie dotyczy to pazura pierwszego palca kończyny przedniej, który niekiedy przerasta.
Przystępując do zabiegów groomerskich, dobrze jest na wstępie obciąć kotu pazury, by na późniejszym etapie pracy oszczędzić sobie dotkliwego podrapania, co zdezorganizowałoby pracę i groziło utratą czasu na tamowanie krwawienia oraz udzielanie pierwszej pomocy.
Koty mają chowane pazury: pięć pazurów w przednich kończynach oraz cztery pazury w tylnych. Przystępując do korekcji, należy wyciągnąć pazur, naciskając na górną część paliczka i opuszkę łapy, co spowoduje wysunięcie się całego pazura. Skracamy zawijającą się część pazura na tyle, aby nie uszkodzić ukrwionej i unerwionej miazgi twórczej znajdującej się wewnątrz. Tkanka ta jest znacznie ciemniejsza, często w kolorze różowym. Pazury obcinamy ukośnie ku ich końcom, aby nadać im prawidłowy kształt. U zwierząt, u których pazury są regularnie obcinane, miazga jest krótsza, natomiast u osobników z zaniedbanymi i przerośniętymi pazurami oraz u osobników starszych tkanka żywa może być przerośnięta, dlatego pazury zostawiamy nieco dłuższe, trzymając się zasady, że lepiej zostawić nieco więcej niż uciąć zbyt dużo.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2811 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Biegunki u cieląt
Choroby układu pokarmowego przebiegające z biegunką stanowią jeden z głównych problemów występujących u cieląt i mogą być przyczyną śmierci w pierwszym miesiącu życia (1, 4, 5). Według europejskich danych literaturowych śmiertelność cieląt z powodu biegunek wynosi od 1,5 do 10% (4). Według innych autorów upadki cieląt z tego powodu dotyczą około 50% sztuk w stadzie […]
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
We współczesnym chowie trzody chlewnej wczesne odsadzanie jest skutecznym sposobem na poprawę produktywności loch, ale może również powodować stres odsadzeniowy u prosiąt. Odsadzanie to jeden z najtrudniejszych okresów w życiu prosiąt, który powoduje u nich ogromny stres i towarzyszy mu uszkodzenie morfologii oraz przepuszczalności jelit, a także wpływa na skład mikrobiomu (50). Ponadto po odsadzeniu […]
Kliniczna odsłona zapaleń jelit u koni
Stan zapalny jelit zalicza się do grupy schorzeń układu pokarmowego, które mogą powodować zaburzenia we wchłanianiu i trawieniu składników odżywczych. Występować mogą lekkie objawy pokarmowe lub też stany zagrażające życiu konia. Objawy wynikające ze stanu zapalnego jelit są wynikiem uszkodzenia, a czasem nawet nekrozy enterocytów, co może skutkować zanikiem kosmków jelitowych. W niektórych przypadkach może […]
Eliminacja zwierząt ze względu na stan chorobowy – przekonaj się, czy musi być dokonywana po potwierdzeniu przez lekarza weterynarii
Ważne Zgodnie z Kelw w uzasadnionych przypadkach lekarz weterynarii może rozważyć możliwość humanitarnego uśmiercenia zwierzęcia. Kto może uczestniczyć w eutanazji zwierzęcia w zlz W przypadku decyzji o eutanazji zwierzęcia w zlz właściciel będzie najczęściej poproszony o pozostanie w poczekalni lub opuści zlz po uzyskaniu decyzji, że zwierzę jest przewidziane do eutanazji. W eutanazji będzie uczestniczył […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]