Postępowanie przed zawodami sportowymi oraz po nich, czyli jak odpowiednio przygotować do startu i wyciszyć po starcie psiego sportowca

Slalom

Może być wyznaczony przez użycie pachołków rozstawionych w odległości równej dwóm długościom psa. Pachołki można ustawić bliżej siebie, co zwiększy intensywność wykonywanego ćwiczenia. Modyfikację tego ćwiczenia stanowi zataczanie ósemek wokół dwóch pachołków lub wokół nóg właściciela (w ten sposób silniej rozciągane są mięśnie grzbietu, w szczególności pasma bocznego, a także mięśnie przywodziciele i odwodziciele kończyn piersiowych i miednicznych). Ćwiczenie może być również wykonywane po okręgu – zataczanie przez psa kół o coraz mniejszej średnicy (ryc. 1, s. 41).

Taczkowanie

Właściciel unosi tylną część ciała psa, podtrzymując go na wysokości podudzi (ryc. 2, s. 41). Następnie wykonuje kilkanaście kroków do przodu, do tyłu i po kilka kroków na boki. Taczkowanie aktywnie rozciąga zginacze kręgosłupa (mięśnie brzucha) oraz zginacze stawu ramiennego. Im wyżej uniesiony jest zad zwierzęcia, tym ćwiczenie trudniejsze.

Przeciąganie liny/zabawki

Właściciel trzyma w ręce przedmiot, który z drugiej strony jest trzymany w pysku przez psa (ryc. 3). Siłowanie trwa kilka sekund, po czym należy zmniejszyć siłę pociągania. Ćwiczenie powtarza się kilkukrotnie. Jeśli przedmiot jest trzymany przez właściciela nisko, wówczas silniej pracują kończyny przednie. Uniesienie przedmiotu wyżej powoduje przeniesienie ciężaru ciała ku tułowiu – i wówczas kończyny miedniczne są bardziej zaangażowane w wysiłek. Przeciąganie aktywnie rozciąga mięśnie grzbietu oraz szyi.

Przyjmowanie pozycji „proszenia”

Ćwiczenie polega na siadzie na tylnych kończynach i zadzie, tułów spionizowany, kończyny przednie nie dotykają podłoża. Początkowo pies jest zachęcany do przyjęcia tej pozycji przy pomocy smakołyka, a ćwiczenie jest wykonywane na nieśliskiej i twardej nawierzchni. W momencie, kiedy zwierzę swobodnie i pewnie przyjmuje i utrzymuje tę pozycję, „proszenie” może zostać włączone do rozgrzewki przed zawodami. W dalszym etapie aktywność jest utrudniana poprzez wykorzystanie miękkiego podłoża, wydłużenie czasu ćwiczenia.

Należy pamiętać, że „proszenie” jest przeciwwskazane u psów cierpiących na ostry lub chroniczny ból kręgosłupa. Ćwiczenie „proszenia” aktywnie rozciąga mięśnie prostowniki kończyn miednicznych, zginacze tułowia oraz szyi.

Taniec

Taniec jest odwrotnością taczkowania, w tym ćwiczeniu należy unieść przednią część ciała psa i podtrzymywać go na poziomie przedramion (ryc. 4). W tej pozycji właściciel powinien wykonać kilka kroków do przodu i do tyłu oraz na boki. Taniec umożliwia rozciągnięcie mięśni zginaczy kończyn miednicznych oraz mięśni zginaczy tułowia.

Masaż przedwysiłkowy

Masaż przedwysiłkowy stanowi cenne uzupełnienie rozgrzewki. Nie może jej zastąpić, natomiast wykonany po rozgrzewce, powoduje dalsze podniesienie temperatury ciała psa, przygotowuje zwierzę do startu. W zależności od charakteru danej dyscypliny sportu masaż jest wykonywany bardziej lub mniej energicznie. Generalną zasadą jest, że im szybciej wykonywany masaż, tym staje się bardziej stymulujący na skutek pobudzenia autonomicznego układu nerwowego.

W jakim celu wykonuje się masaż przedwysiłkowy?

• Zwiększenie temperatury tkanek powierzchownych, przygotowanie ich do wysiłku fizycznego;
• poprawa krążenia w obszarze tkanek głębokich, lepsze ich odżywienie i zaopatrzenie w tlen;
• przygotowanie fizyczne i psychiczne do startu;
• nawiązanie i utrwalenie więzi między psem a jego przewodnikiem.

Masaż przedwysiłkowy składa się z: głaskania, intensywnego rozcierania, ugniatania, uderzania oraz końcowego głaskania. Może być zakończony ruchami biernymi. Wykonywany jest w pozycji stojącej (ryc. 5). W pierwszej kolejności masuje się grzbiet, następnie energiczniej masowane są kończyny.