Weterynaria była jednym z moich pomysłów na przyszłość – wywiadu udzieliła Kaja Frączkowska #vetstudent #upwr

Jesteś też autorką i współautorką badań, których wyniki zostały opublikowane w czasopismach o międzynarodowej renomie. To niesamowite osiągnięcie. Które z nich najbardziej rozwinęły Cię jako badaczkę i naukowca?

Myślę, że najbardziej rozwinęła mnie moja pierwsza obcojęzyczna publikacja, którą napisałam do recenzowanego czasopisma o międzynarodowym zasięgu – European Biophysics Journal, oczywiście z pomocą mojej promotorki dr hab. Marty Kopaczyńskiej, prof. PWr. Dotyczyła ona oddziaływania antybiotyków aminoglikozydowych na strukturę nici DNA. Zdobyłam cenne doświadczenie w pisaniu artykułów naukowych oraz poznałam na własnej skórze jak wygląda cały proces publikacji. Podczas prowadzenia tych badań nauczyłam się pracy z materiałem genetycznym oraz obsługi nowoczesnej aparatury, takiej jak mikroskop sił atomowych, mikroskop elektronowy oraz spektrometr NMR. Natomiast, nie poprzestałam na pisaniu artykułów związanych jedynie z badaniami prowadzonymi podczas doktoratu. Moja ostatnia publikacja jest zarazem pierwszą w tematyce weterynaryjnej. Mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości będzie ich więcej!

W trakcie przygotowywania się do doktoratu zaczęła się Twoja przygoda z medycyną weterynaryjną. Skąd decyzja o wyborze właśnie tego kierunku, jako swojej kolejnej drogi życiowej?

Miłość do zwierząt towarzyszyła mi od dziecka. Już w czasach szkolnych weterynaria była jednym z moich pomysłów na przyszłość. Niestety, z pewnych względów od razu po maturze nie wybrałam tego kierunku. Poszłam na analitykę medyczną, później na doktorat. Natomiast, weterynaria w dalszym ciągu siedziała mi w głowie i coraz silniej dawała o sobie znać. Aż w końcu przyszedł ciężki dla mnie rok, los dał porządnie w kość i stwierdziłam, że życie jest tylko jedno i trzeba spełniać swoje marzenia. Znalazłam w sobie siłę aby mimo wielu innych obowiązków rozpocząć studia weterynaryjne. Z obecnej perspektywy nie żałuję takiego obrotu spraw. Cała wiedza i doświadczenie jakie zdobyłam podczas swojej kariery uczelnianej dopełnia się i uważam, że pomoże mi to w przyszłej pracy w weterynarii.

Jesteś bardzo wszechstronną osobą. Czy i jak udaje Ci się łączyć wiedzę zdobytą w ramach tych dwóch kierunków?

Tak jak już wspomniałam, umiejętności oraz wiedza, które wyniosłam z każdego kierunku studiów łączą się i uzupełniają. Uważam, że dobry lekarz jest też dobrym diagnostą. Według mnie, na studiach weterynaryjnych jest za mało przedmiotów dotyczących diagnostyki laboratoryjnej, nie tylko dotyczących interpretacji badań ale również dających wiedzę o prawidłowym przeprowadzeniu całego toku diagnostycznego. Obecnie, w coraz większej ilości ZLZ w Polsce badania laboratoryjne wykonuje się na miejscu przez lekarzy lub techników. Są to głównie podstawowe badania, jak morfologia krwi, najważniejsze parametry biochemiczne, czy ogólne badanie moczu. Wykonywane są z użyciem przeróżnej aparatury pomiarowej. Bardzo istotne jest zapewnienie najwyższej jakości tych badań, tylko wtedy mamy pewność, że to co pokazuje aparat jest zbliżone do tego co faktycznie się dzieje u pacjenta. Aby to uczynić trzeba odpowiednio prowadzić kontrolę jakości wewnątrzlaboratoryjną. Wiedzę na ten temat dały mi studia z analityki medycznej, natomiast praktycznie nauczyłam się tego w pracy zawodowej.

Jeśli miałabyś dziś wybrać zdecydowałbyś się na pracę w gabinecie, czy wyruszyłabyś w teren? Który kierunek jest dla Ciebie bardziej interesujący?

Zdecydowanie wybrałabym pracę w gabinecie weterynaryjnym. Z resztą już podjęłam pewne kroki w tym kierunku i znalazłam miejsce swojej przyszłej pracy. Rozwiązanie dla mnie idealne, będę łączyła diagnostykę laboratoryjną z pracą kliniczną w Przychodni Weterynaryjnej Arkadia we Wrocławiu.