Maksymilian Lewicki – zawsze mierzę wysoko! #TopMinds #vetstudent

Czy masz innych mentorów, którym równie bacznie się przygląda?

Maksymilian Lewicki: Tak jak już wyżej wspomniałem, mam w swoim życiu dwóch wspaniałych weterynaryjnych mentorów. Pierwsza z nich to oczywiście moja mama, lek. wet. Mirosława Lewicka, która wprowadziła mnie w świat weterynarii i mimo że jej pracy przyglądam się od dziecka, wciąż wiele się od niej uczę, to wspaniała, wszechstronna kobieta, świetny lekarz, który pracuje w zawodzie pracuje już prawie 40 lat, wciąż mając energię do pracy i dalszego rozwoju.

Druga z nich to pani prof. dr hab. Agnieszka Noszczyk-Nowak, której chyba nikomu przedstawiać nie trzeba. Cudowna osoba, której jestem ogromnie wdzięczny za przyjęcie mnie pod swoje skrzydła. To ona sprawiła, że nabrałem wielkiej pasji do kardiologii, że polubiłem nie tylko pracę kliniczną, ale również naukową.

Udział w projekcie jest częścią Twojego przygotowania do szkoły doktorskiej. Jakimi badaniami chciałbyś się zająć w przyszłości?

Maksymilian Lewicki: Podczas staży u pani prof. Noszczyk-Nowak biorę między innymi udział w projektach realizowanych we współpracy z lekarzami „ludzkimi” na modelach zwierzęcych dla medycyny człowieka. Myślę, że takie projekty mogą też bardzo dużo wnieść dla weterynarii i mam już pewne pomysły, żeby przenieść te badania na zwierzęta towarzyszące, aby móc stosować coraz bardziej zaawansowane techniki i jeszcze lepiej nieść im pomoc w przyszłości.

Czy poza bieżącymi wyzwaniami związanymi z projektem i studiami, są jeszcze jakieś plany i cele, które będziesz chciał w najbliższym czasie zrealizować?

Maksymilian Lewicki: Co prawda obecnie większość moich planów pokrzyżowała pandemia, jednak marzy mi się odbycie stażu absolwenckiego w jednym z czołowych ośrodków kardiologii weterynaryjnej we Włoszech lub w Izraelu. Jeśli chodzi o cele prywatne, to są obecnie dwa, freerideowa wyprawa narciarska do Gruzji i runda golfa na polu Old Course at St Andrews w Szkocji. No i oczywiście jak każdy student chciałbym w końcu bez żadnych przeszkód ukończyć studia.

Rozmawiała: Monika Mańka