Zespół nadwrażliwości-nadaktywności u psów

Zalecenia:

• ignorowanie psa w momentach pobudzenia i wymuszania uwagi,
• bardzo wyraźna komunikacja bez zbędnych gestów i słów, bardzo spokojny ton zarówno poleceń, jak i pochwał,
• zasada „nic za darmo”,
• trening cierpliwości,
• przewaga zabaw wyciszających (węszenie!) nad ekscytującymi,
• bardzo wyraźnie określone rozpoczęcie i zakończenie zabawy, ćwiczeń,
• zapewnienie możliwości relaksu (gryzaki, swobodne węszenie),
• stałe posłanie w spokojnym miejscu mieszkania,
• na czas nieobecności pozostawianie ukrytych smakołyków, gryzaków,
• stopniowe oswajanie z klatką,
• wspomagająco Adaptil – obroża.

Przebieg terapii

Zalecenia behawioralne zostały wprowadzone w życie wkrótce po konsultacji. Regularny kontakt e-mailowy i telefoniczny z opiekunami psa utrzymywał się przez cały czas trwania terapii.

W ciągu dwóch miesięcy zgłaszano stopniową poprawę, jeśli chodzi o gryzienie i skakanie na domowników. Brak poprawy w kwestii zachowań destrukcyjnych i koncentracji na spacerach. Podjęto decyzję o wprowadzeniu terapii farmakologicznej (fluwoksamina, najpierw 1,5 mg/kg 1 x dziennie, po miesiącu, ze względu na niewielki efekt zwiększenie dawki do 2,5 mg/kg 1 x dziennie).

1,5 miesiąca od rozpoczęcia podawania leków – wyraźne podniesienie progu pobudliwości. Po trzech miesiącach – znacząca poprawa koncentracji, samokontroli, wyraźnie krótszy czas ekscytacji nowymi bodźcami, zachowania destrukcyjne znacznie rzadsze i o mniejszym zasięgu; utrzymująca się impulsywna reakcja (szczekanie) na dźwięki dochodzące zza okna czy drzwi.

Klatki kennelowej nie zastosowano.

W ciągu kolejnych miesięcy sukcesywna poprawa zachowania. Po roku od rozpoczęcia terapii stopniowe zmniejszanie dawki nie przyniosło pogorszenia w zachowaniu zwierzęcia; próg pobudliwości i aktywność ruchowa utrzymujące się na poziomie akceptowalnym dla opiekunów, nieuciążliwym dla otoczenia.