Dieta w przewlekłych enteropatiach u kotów

Przypadek kota z enteropatią

Na konsultację żywieniową zgłosili się właściciele kota syjamskiego z chroniczną biegunką. Kot otrzymywał sterydy, które w pewnym stopniu kontrolowały chorobę. Niemniej jednak nadal występowała biegunka o różnym stopniu nasilenia. Właściciele wypróbowali większość karm dietetycznych łatwostrawnych, a następnie z białkiem hydrolizowanym bez zadowalającego efektu. Niemniej jednak kot przez cały czas miał apetyt, mimo że jego masa zmniejszyła się o 1 kg. Ponieważ przed wystąpieniem choroby kot otrzymywał mięso w formie „przekąsek”, zalecono początkowo wprowadzenie chudego mięsa z piersi indyczej. Okazało się, że w przeciągu 3-4 dni kał zaczął się zagęszczać, w związku z powyższym zdecydowano się włączyć większe ilości mięsa, a następnie podroby (serca i wątrobę). Ponieważ reakcja była nadal pozytywna, a kot chętnie zjadał przygotowane porcje, zasugerowano włączenie pozostałych składników zestawionych w recepturze powyżej, tak aby zbilansować dawkę pokarmową (tab. 3).

Warto jednocześnie zaznaczyć, że rozpisana dieta może być określana jako dieta z obniżoną zawartością tłuszczu, ponieważ stanowił on zaledwie 25,99% kalorii (12,79% suchej masy). Pomimo że w artykule wcześniej zaznaczono, iż koty mają stosunkowo wysoką tolerancję na tłuszcz, to w pierwszym etapie zdecydowano, aby wprowadzić dietę z obniżoną jego zawartością. Wybór ten wynikał z długotrwale utrzymującej się biegunki, która miała charakter biegunki tłuszczowej. Ponieważ jednak kot bardzo dobrze reagował na dietę, zalecono wprowadzenie bardziej tłustego mięsa, np. mięsa z uda indyka, a w następnej kolejności wołowiny. Zestawienie wybranych mięs z uwzględnieniem zawartości tłuszczu podano w tab. 4. Zwiększenie udziału tłuszczu w diecie ułatwia utrzymanie właściwej masy ciała, co jest prognostycznie istotnym czynnikiem w każdej chorobie przewlekłej. Wydaje się, że w opisanym przypadku występowała mieszana postać enteropatii, reagującej na sterydy i dietę.